تاثیر عوامل و فرآیند های ژئومورفولوژی برآبخوان های (آبخانه های) شرق تهران (مطالعه موردی منطقه 14 شهر تهران)

ایران با توجه به موفقیت خاص جغرافیایی که در بین مدار ْ25 تا ْ 40 n و ْ44 تا ْ64 e واقع شده است از مناطق خشک جهانی به شمار می رود و حتی در پربارانترین نقاط کشور نیاز به آب های زیر زمینی احساس می شود و هر ساله بر تعداد چاه های عمیق و نیمه عمیق در آنها افزوده می گردد. این مسئله موجب افت سطح آب های زیرزمینی و حتی پیشروی آب شور بر بسیاری از مناطق کشور گردیده است. به نظر می رسد با توجه به قرار گرفتن بسیاری از شهرها و روستاها و سطح وسیعی از اراضی کشاورزی و در نتیجه نیاز به آب شرب و کشاورزی در بسیاری از این منابع و از سوی دیگر افت شدید سطح آب زیر زمینی که هر ساله شاهد آن هستیم مهمترین مسئله موجود در حال حاضر و آینده تأمین آب مورد نیاز کشور می باشد بنابراین بررسی وضعیت منابع آبهای زیرزمینی و تعیین عوامل اثرگذار بر روی آنها از اهمیت شایانی برخوردار است. فرمها و فرایندهای ژئومورفیک از جمله مهمترین عواملی هستند که می توانند بر میزان ذخیره، جهت جریان و کمیت و کیفیت آب زیرزمینی تأثیر گذاشته و آن را در کنترل خود داشته باشند. بدین منظور در پژوهش حاضر با توجه به اهمیت شناسایی عوامل موثر در وضعیت این منابع و به منظور استفاده صحیح از منابع آبهای زیرزمینی اقدام به مطالعه ی پدیده های ژئومورفولوژی برای ارزیابی تأثیرات این پدیده ها بر روی منابع آب زیرزمینی شرق تهران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) گردیده است. بر اساس نتایج حاصله از این پژوهش عوامل و فرآیندها ژئومورفولوژی جزء عوامل تأثیر بر منابع آب زیر زمینی در بسیاری از مناطق کشور می باشد البته در نقاط شهری شرق تهران امروزه اثر کمتری به علت گسترش مناطق مسکونی توسط انسان دارد.